بر اين اساس در گفتوگويي با حميدرضا بهزاديپور، مدير سرمايه شركت سرمايهگذاري اميد، اثرات اين تصميم بر صنعت سنگآهن را مورد بررسي قرار دادهايم كه مشروح آن در ادامه ميآيد.
وضعيت كلي معدنيها و كانههايهاي فلزي در بازار سرمايه براي دوره پاياني سال چگونه است؟
گروه كانههاي فلزي در بورس اوراق بهادار تهران را عمدتا توليدكنندگان سنگآهن، روي، سرب و منگنز تشكيل ميدهند. شاخص گروه كانههاي فلزي از ابتداي سال 92 تا تاريخ 12 بهمن با 64 درصد رشد از 12.502 واحد به 20.553 واحد رشد كرده است. اين در حالي است كه شاخص كل بورس اوراق بهادار تهران در دوره مشابه با 121 درصد رشد از 38.603 واحد به 84.165 واحد رشد كرده است. به عبارت ديگر، شاخص كانههاي فلزي تقريبا به اندازه نصف شاخص كل بورس اوراق بهادار تهران رشد كرده است كه نشان از پتانسيل بالاي رشد قيمت سهام شركتهاي اين صنعت نسبت به ساير صنايع در بورس اوراق بهادار دارد.
از طرف ديگر P/E اين گروه در تاريخ مذكور 5/8 بوده كه تقريبا با P/E كل بورس اوراق بهادار تهران برابر است. اين در حالي است كه شركتهاي فعال در اين گروه از طرحهاي توسعه بسيار مناسبي برخوردارند. به عنوان مثال شركت معدني و صنعتي گلگهر، طرح احداث كنسانتره به ظرفيت 4 ميليون تن، گندله به ظرفيت 5 ميليون تن، واحد احياء واحد فولاد سيرجان به ظرفيت يك ميليون تن و همچنين واحد احيا و ذوبآهن و فولاد گلگهر به ظرفيت 5/1 ميليون تن را در دست اجرا دارد كه با بهرهبرداري از اين طرحها، سودآوري گلگهر با افزايش قابل ملاحظهاي همراه خواهد بود. شركت چادرملو نيز همچون گلگهر از طرحهاي بسيار مناسبي برخوردار است. بنابراين انتظار ميرود كه P/E گروه كانههاي فلزي بسيار بالاتر از P/E كل بورس اوراق بهادار باشد، در حالي كه هم اكنون P/E اين گروه با بورس اوراق بهادار تهران برابر است. در نتيجه، گروه كانههاي فلزي از چشمانداز مناسبتري نسبت به كل بورس اوراق بهادار تهران برخوردار است.
تعيين نرخ بالاي بهره مالكانه از معادن چه اثراتي بر سهام اين گروه خواهد گذاشت؟
با توجه به تصويب نرخ بهره مالكانه 30 درصدي، اين نرخ به ازاي هر سهم حدود150ريال بر EPS شركتهاي گلگهر و چادرملو تاثير خواهد گذاشت كه با توجه به طرحهاي توسعه و افزايش توليد دوقلوهاي سنگآهني، اين دو شركت در سال 93 حداقل بهاندازه EPS سال 92، سودآوري خواهند داشت. البته مشكل اصلي، كاهش نقدينگي شركتهاي مذكور براي ادامه طرحهاي توسعه آنها خواهد بود.
آيا كاهش قيمت جهاني مواد معدني در داخل اثري دارد؟
با توجه به افزايش نرخ بهره مالكانه، توليدكنندگان سنگآهن نيز در تلاشند تا با همكاري ايميدرو و مجلس، نرخ فروش كنسانتره و گندله به شركتهاي فولادي را كه در حال حاضر حدود نصف قيمتهاي جهاني است، طي چند مرحله افزايش دهند و به قيمتهاي جهاني برسانند.
آزادسازي قيمت سنگآهن ميتواند اقبال به اين گروه را در بازار افزايش دهد، به عقيده شما اين موضوع با توجه به افزايش ساير هزينههاي اين گروه مثل عوارض و... چگونه قابل تحليل است؟
قطعا آزادسازي قيمت سنگآهن موجب افزايش درآمد حاصل از فروش و نهايتا رشد سودآوري شركتهاي سنگآهن خواهد شد. در مقابل تصويب نرخ بهره مالكانه 30 درصدي، اگر قيمت كنسانتره و گندله به ميزان 10 درصد رشد كند در آن صورت، سودآوري شركتهاي سنگآهني افزايش خواهد يافت.
وضع عوارض صادراتي سنگآهن كدام گروهها را تحت تاثير ميگذارد؟
با توجه به اينكه شركتهاي فولادي، مصرفكنندگان كنسانتره و گندله هستند و در حال حاضر ميزان توليد و مصرف كنسانتره و گندله در كشور متعادل است و در سالهاي آتي نيز ميزان مصرف كنسانتره بيش از ميزان توليد آن در داخل خواهد بود. به همين دليل استراتژي شركتهاي سنگآهني در اولويت اول، تامين كنسانتره و گندله مورد نياز داخل است، به طوري كه فروش كنسانتره و گندله شركتهاي چادرملو و گلگهر در بودجه 92 به ترتيب 22.772 ميليارد ريال و 19.773 ميليارد ريال است كه 100 درصد فروش چادرملو و 98 درصد گلگهر از محل فروش داخل صورت ميگيرد. بنابراين وضع عوارض صادراتي روي چادرملو هيچ تاثيري ندارد. اما در مورد سنگآهن دانهبندي شده كه توسط شركت گلگهر توليد ميشود و مصرف داخلي چنداني ندارد و 2 درصد كل فروش گلگهر را تشكيل ميدهد تاثير منفي جزئي خواهد داشت، اما بهتر است جهت افزايش صادرات و كسب درآمدهاي ارزي تسهيلات مناسب براي صادرات سنگ دانهبندي شده از قبيل معافيت از عوارض در نظر گرفته شود.
برخي اظهار نظرها از عدم تاثيرپذيري گروههاي معدني از تصميمات دولت حكايت دارد و معتقدند در مجموع سودآوري اين شركتها بالا است، اين موضوع پشتوانه منطقي دارد؟
متاسفانه تصميمگيرندگان در زمينه بهره مالكانه به حاشيه سود گلگهر و چادرملو توجه ميكنند و عنوان ميكنند كه حاشيه سود خالص اين دو شركت بالاي 45 درصد است، اما نكته مهمي كه بايد به آن اشاره كرد اين است كه شركتهاي سنگآهني جزو شركتهاي سرمايه بر بوده و سرمايهگذاريهاي سنگيني در حدود
15 هزار ميليارد تومان (به ارزش روز) در آنها انجام شده است. در صورتي كه ارزش جايگزيني هر كدام از اين شركتها را در نظر بگيريم، خواهيم ديد كه بازده سرمايهگذاريهاي اين شركتها نسبت به اغلب صنايع ديگر پايين است. ضمنا در ساير كشورهاي توليدكننده سنگآهن، بهره مالكانه 3 الي 10 درصد مبلغ فروش كنسانتره است. بنابراين انتظار ميرفت كه مجلس بهره مالكانه را در سطح ساير كشورها تعيين كند تا انگيزه براي سرمايهگذاري در اين بخش اقتصادي افزايش يابد.
نظرات شما عزیزان: